Ik heb eierstokkanker met helaas uitzaaiingen die niet meer te genezen zijn. Dus ik zit nu in een behandeling die hopelijk levensverlengend is. Dat is een beetje mijn situatie. Ik probeer te genieten van ieder moment wat er nog wel is.En dat vind ik heel belangrijk. Ik wil niet somber worden, en ik probeer er ook nog te zijn voor diegenen waar ik van houd. Dat geeft mijn leven zin. De patiënten waarmee ik hier werk, is eigenlijk een heel breed publiek. De gesprekken gaan vaak over de medische inhoud. Dus wat voor een aandoening heeft iemand. En samen met de patiënt proberen we om tot een goed behandelplan te komen. En bij het gros van de patiënten is alleen praten over de medische inhoud genoeg. Maar er zijn natuurlijk patiënten die met  levensvragen komen of met heftige emoties. En dat vinden we vaak heel moeilijk. We denken van: Wat moeten we daar nou ineens mee. Ik merk aan collega-artsen en arts-assistente dat zij daar ook wel mee worstelen. We hebben een hele mooie digitale leer-werkplaats ontwikkeld. We hebben gemerkt dat dat ontzettend helpt om zorgverleners handvatten te geven, hoe ze daarmee om kunnen gaan. Met die dilemma's waar mensen mee worstelen. En hoe ze dat kunnen signaleren en begeleiden, maar ook leren wanneer ze het kunnen overdragen aan de geestelijk verzorger. De digitale leer-werkplaats is voor alle zorgverleners bedoeld van artsen tot verzorgenden. Ze  kunnen allemaal op hun eigen niveau daarin werken. Die digitale leer-werkplaats is zo ingericht dat er niet alleen tekst staat, maar ook filmpjes en gedichten. Mensen worden op allerlei manieren getriggerd om na te denken over levens en zingevingsvragen. En daarnaast is het belangrijk om met teams dan ook in gesprek te gaan. We krijgen hier op de afdeling te maken met mensen die slecht nieuws krijgen. Of inderdaad in hun laatste fase zitten. Hoe ga je daarmee om als verpleegkundige. En wat ik heel mooi vond aan de digitale leer-werkplaats is dat je gaat nadenken over wat je kan brengen aan iemand. Je houding, hoeveel dat al doet, de vragen die je stelt. Als de patiënt emotioneel is en het gesprek met je aan durft te gaan, je durft te vertrouwen. Ga het ook aan. In plaats van: ik schuif het weg en dat komt wel. Dat pakt iemand anders wel op. Vooral de koffiemomenten maken deel uit van de digitale leer-werkplaats. Gewoon ervaringen met elkaar delen en meningen. En je gevoel ook delen met je collega's. Ik denk dat je dat wel heel erg samenbrengt als team. De oprechte aandacht van mijn zorgverleners zorgt ervoor dat ik mij sterker voel, en gesterkt voel vooral. En ik kan ook met hen over mijn onmacht praten, over mijn angsten. Ze geven geen oplossing, maar ik kan het wel kwijt bij hen. We hebben zo veel steun aan onze familie en aan onze vrienden. Dat is geweldig. Dat  kan niet beter. En dat is dan ook weer fijn om te ervaren dat je niet alleen bent. En dat zowel aan de medische kant als je privé, mensen om jou denken. En daar geniet ik ook van.