Dan gaan we jullie namelijk alle lastige vragen stellen. Want jullie hebben net gewoon jullie eigen verhaal mogen vertellen. Dus nu gaan we eens even kijken wat we er nog meer uit kunnen halen voor jullie. 
Michel, zou je kunnen vertellen hoe is het Eurostars project begonnen bij jullie? Hebben jullie eerst consortiumpartners gezocht? Zijn jullie direct voor de subsidie gegaan? Wat was het traject? De partners kenden we al uit het veld, maar de vraag is pas ontstaan nadat wij Salvia opgericht hadden. Dus één van de founders van Salvia is een voormalig subsidieadviseur – Daniel Schobben, die jullie allemaal heel goed kennen, denk ik - en Daniel is dus medeoprichter geworden van Salvia. Hij zei meteen: weet je, dit is de perfecte uitdaging voor Eurostars, om er twee partners bij te halen om die coatings te ontwikkelen. Eigenlijk was het dus vrij voor de hand liggend voor ons. 
En ik zag dezelfde partner bij GTX staan. Ja, waarschijnlijk ook omdat dat een gezamenlijke geschiedenis was. Ik denk dat Daniel vroeger bij Sapiens ook had geholpen. Jacques Dekkers, onze CEO, heeft gezegd: 'Dan gaan we hem gebruiken' en die samenwerking verloopt erg goed. Zeker ook voor heel het aanvraagproces, dat is iets waar Daniel heel goed kan helpen.
Glenn, jullie zijn op zoek gegaan naar wie is er het beste of wordt in ieder geval in de markt gezien als de juiste persoon om zich hier mee bezig te houden. Hoe heb je de andere partners gevonden? We hebben wat klinische adviseurs en ook wat adviseurs in de industrie. Misschien is hij - Jan Keltjens - ook bij jullie betrokken geweest? Ja, bij Sapiens. Dus die hebben we echt benaderd van "nou dit is ons doel en wat zijn de beste partijen en wat doen we met Lazic die de body heeft gemaakt en met Elane waar we al heel lang mee samen hebben gewerkt?" Dus dat was eigenlijk een makkelijke keuze. Toen zijn we met een professor in het AMC - Bas de Mol - gaan praten van: 'wie is nu naar buiten toe de beste chirurg?' In ieder geval de beste naam. Toen kwam hij met Falk en die zat toevallig in Berlijn. Dus toen was het gelijk ook strategisch qua funding goed dat we een SME hadden in Duitsland met Lazic en dan het universiteitsziekenhuis in Berlijn. En we willen natuurlijk het R&D project met de dieren - een studie - naar de stad Utrecht, nog steeds bekend als één van de beste centra ter wereld.
Wat ik dus eigenlijk bij jullie alle drie hoor is dat jullie veel gebruik hebben gemaakt van je bestaande netwerk om je partners te vinden. Mocht je nu nog een beginnend bedrijf zijn, en niet zo’n netwerk hebben, dan zijn er altijd manieren om wel partners te kunnen vinden. Michelle, zou jij even willen gaan staan? Toch nog één keer. Ik wil jullie ook graag even voorstellen aan Michelle. Michelle Lemmers, zij is van Enterprise Europe Network. En zij kan jullie eventueel helpen als je een specifieke partner in een bepaald land zoekt. Dus wees je ervan bewust dat dit ook een service is van RVO om te helpen met ‘partner searches’. Mocht je iemand zoeken, dan kan je zo even bij Michelle aanhaken. 
Mocht je ze nou al hebben, dan is vervolgens de stap: Hoe ga je zo’n aanvraag nou doen? Hoe heb je dat gedaan? Dat is Vincent, onze oprichter, die daarmee gestart is. Die dus de opportuniteit zag om die sensoren te ontwikkelen, waarmee we uiteindelijk bij Gate Up gekomen zijn. En toen heeft Daniel ons verder begeleid hoe dat precies moest gebeuren. Het is eigenlijk gewoon het template volgen. Een gezamenlijk businessplan opstellen, met de juiste uitkomst en wachten.
Hoelang heb je gewacht? Ik denk dat het iets meer dan 9 maanden was. Je zei net ook, het is gewoon het template invullen, maar je doet het wel met meerdere partijen. Hoe hebben jullie daar afspraken over gemaakt? Maakte de één een bepaalde vraag en deed iemand anders een andere vraag? Of heeft eigenlijk één iemand de lead genomen in het schrijven en heeft de rest gezegd 'akkoord' of 'niet akkoord?' GTX heeft de lead genomen. Samen met Daniel dan. De zaken die echt gingen over de technologie van Gate Up, zijn aan hen doorgespeeld. Maar het is bij ons gecoördineerd.
En bij jou Glenn, zelfde verhaal? Ik heb eigenlijk alle techniek zelf geschreven. Wat ik net zei, de ziekenhuizen en de professoren die hebben nooit tijd. Dus je kan ze wel daar naar toe sturen om te reviewen, maar dat werkt niet. Dus ik heb dat echt zelf helemaal geschreven. Inderdaad wel met hulp van een adviseur, niet met het technische gedeelte maar wel met het indienen en .. 
Dan heb je eenmaal die aanvraag ingediend. Kan jij je nog herinneren wat er daarna gebeurt? Het interessante in ons geval is, dat wij een best goed resultaat hadden. We waren 93e, en vielen nog binnen de selectie criteria, op de hele lijst van bijna 400. Dus we waren in de top kwart zeg maar. De funding was, door het ruime budget wat jullie hebben, vielen we nog bij de funding in Nederland. Maar toen bleek dat we veertiende waren in Zwitserland, en dat er maar geld was voor twaalf. Het was in de loop van januari dat we het hoorden. En de volgende mogelijkheid tot indiening was ergens eind maart. Dus we hadden nog maar twee maanden de tijd om te beslissen wat we gingen doen: blijven we pushen en kijken we wat mogelijk is? Dan ga je natuurlijk met behulp van RVO contact opzoeken met Zwitserland om te kijken wat er mogelijk is. De industriële partij in Zwitserland was wel bereid om door te gaan zonder de funding, maar voor EPFL - de universiteit - was dat niet mogelijk. Zij hadden geen eigen middelen. Toen hebben we samen met RVO de eerste indiening gereviewed. 
We hebben naar de uitslag van de ranking gekeken. En inderdaad, de twee punten die je noemde waren eigenlijk ook de zwakste in ons voorstel. Dus hebben we aan de risico's, commercialisering, we hadden natuurlijk ondertussen .. We bestonden zes maanden toen we de eerste keer indienden. Dus we waren echt een start-up, en we hebben ons businessplan ingediend, we hadden helemaal geen jaarverslagen om op te sturen, helemaal niks. Bij de tweede indiening zijn we zevende van de vierhonderd geworden. We hadden echt een heel mooie score. En toen waren er geen zorgen meer. Dat kon wel in een tijdspan van zes maanden, eigenlijk. Dus de eerste indiening en de tweede, en nog geen zes maanden later in september vorig jaar hebben we de kick-off gehad. Met twee indieningen, het tekenen van het contract en het kunnen starten is het minder dan een jaar geweest.
Hebben we nog tips voor het aanvraagproces, voor mensen die hier zitten? Doe het zelf. Ik bedoel doe het zelf als trekker. Neem het voortouw en wacht niet op de andere partners. Omdat de portal niet zo super gebruikersvriendelijk is, hebben wij gewoon een copy-paste van alle items gemaakt. Die hebben we in een word bestand geplakt en zo delen we eigenlijk een document met alle partners. We gebruiken kleurcodes voor alle verschillende partners zodat iedereen in een oogopslag kan zien wat hij/zij moet invullen. De wetenschapper komt hier naar boven. Dat is eigenlijk de Daniel methodiek, zou ik eerder zeggen. Gebruik in ieder geval een systeem wat voor jou werkt,  maar ook voor de partners heel duidelijk maakt want je hebt gewoon input nodig van de anderen. Het is niet zo dat wij ze gewoon woorden in de mond leggen. Wij verzamelen de input en dan maken wij gewoon de redactie.
Maar even over de samenwerking. Een goede samenwerking krijg je niet alleen via de mail, of bellen van: 'wil je meedoen?' Wij hebben er bijna een maand voor uitgetrokken om eerst een lijstje te maken met wie een goede partner zou zijn. We zijn er ook gewoon naartoe gegaan om met die mensen te praten. We hadden al een projectvoorstel geschreven en dat hebben we met ze doorgenomen. Probeer een relatie met die mensen op te bouwen. Je moet er rekening mee houden dat het project drie jaar duurt, maar daarna wil je natuurlijk wel.. Zoals nu, wij werken met Duitsland in Berlijn samen, maar we willen straks ook de eerste patiënten in Berlijn gaan doen. Daar hebben we nu dan wel een subsidie voor gekregen, maar buiten die subsidie hadden we daarmee verder willen gaan. Het is dus niet alleen maar het project, in ieder geval hoe wij het zien, daarna wil je natuurlijk ook verder gaan. Je bouwt echt een relatie op. 
Ik zou het niet laten sturen hoeveel bezit er in een land is. Wat net ook al gevraagd werd, je kiest echt een partner omdat je die nodig hebt om je product te ontwikkelen en naar de markt te brengen. Als je weet dat er geen geld is, dan is het een beetje raar om daarmee te gaan werken. Maar een land als Duitsland is wel een partner waar Nederland heel veel mee samenwerkt. Omdat de connecties al heel goed zijn onderling. 
Dus je hebt de Eurostars toegekend gekregen, en er verandert iets in je project. Hoe ga je daarmee om? Het is vaak wel zo dat bij Eurostars worden alle partijen gevraagd om een tussentijdse rapportage op te leveren. Dat gaat gewoon digitaal. Het zijn vijf of zes vragen die je moet invullen. Over hoe het gaat, of je op schema ligt, dat soort vragen. Aan het eind zal je ook een financiële rapportage op moeten leveren. Vooral de coördinator heeft daar iets meer een rol in dan andere partijen. Het is niet onwijs veel werk binnen Eurostars. Mocht je nu gedurende je project iets veranderen, dat kan, maar neem altijd eerst contact op. Als het gaat om een budgetverandering, als een werkpakket anders wordt, als een partner wegvalt,  neem altijd even contact op met je adviseur van RVO en ook met Brussel want dan zullen er dingen veranderd moeten worden. Het kan inderdaad zo zijn dat jouw project dusdanig verandert ten opzichten van hoe het was ingediend, dat er opnieuw gesproken moet worden over budgetten en dergelijke. Over kleine veranderingen wordt vaak niet heel moeilijk gedaan, maar we willen het wel weten. Als we het niet weten, gaan we daarna moeilijk doen. Dat is even de boodschap die ik wil meegeven.
Kan je iets zeggen over de .. Jij bent natuurlijk nog niet zo heel lang bezig dus ik ga hem toch even teruggooien naar jou eigenlijk. De impact die het heeft gehad voor de partners zelf? Want je bent natuurlijk gaan ontwikkelen samen met verschillende partijen. Gaan zij nu ook verder met die ontwikkeling binnen hun eigen sector, gaan jullie gezamenlijk nog weer verder ontwikkelen? Kan je daar iets over vertellen? Ja, ik denk dat het voor ons een grote stap vooruit is geweest om die expertise binnen te halen. De bewegingsanalyse was iets dat wij niet hadden, dus daarmee kunnen wij verder. Omdat we er nu ook meer over weten, hebben wij hen al input gegeven om fysioloog zeven - het waren er zes die ze ontwikkeld hadden - te ontwikkelen. Ik denk dat ik kan zeggen dat als dit project er niet geweest was, Gate Up het waarschijnlijk niet overleefd had. Er is toch iets, stiekem.. 
Wat voor ons heel belangrijk is, toen wij Sapiens opgericht hebben, kwamen we uit Philips en hadden we vijf jaar research met een flink budget daarachter. We hadden volgens mij vijftig patent indieningen op zak. Deze keer zijn we gestart meteen na de sluiting van Sapiens. We zijn gewoon een heel fragiele startende start-up. Het feit dat wij opnieuw hebben aangetoond dat we subsidie kunnen aantrekken, heeft eigenlijk als gevolg gehad dat de BOM, de Brabantse Ontwikkelings Maatschappij, ook wat meer vertrouwen had in ons vermogen om het op te zetten. Dus je krijgt die 'leveraging', onderschat dat niet. Het feit dat jij aan potentiele investeerders kan laten zien dat jij 'non dilutive money', zoals dat heet kan aantrekken is heel belangrijk. En in de vroege fase kan het je ook helpen om meer te doen dus om sneller ook je milestones te halen. Het geld wat naar de partners gaat komt welliswaar niet bij jou terecht, maar dat is ook 'leveraging'. Zij gaan harder werken voor en met jou dan wanneer je geen subsidie had gehad. Het zijn strategische elementen die tellen, ook bij de vroege fase.
Ik kan dit zeker onderschrijven, het is een zeer sterk argument. Wij zijn nu begonnen met de voorbereiding om onze series B te gaan ophalen. Dat is iets voor investeerders. Wanneer daar experts naar gekeken hebben en het als een haalbare kaart bestempeld hebben, is dat iets wat vertrouwen geeft. Jou ga ik niet vragen of je het nog een keer zou doen, want volgens mij heb je het al vier keer gedaan. Maar ik ga het toch vragen. Ja. Ik denk dat er alleen voordelen bij zijn, niet alleen het financiële maar ook de kennis en de samenwerking met andere bedrijven.
Ik wil nog twee tips delen. Laat een applicatie zeker door een aantal anderen, vreemde ogen lezen. Ook mensen van buiten het veld. Ik weet niet precies wie de reviewers zijn en in hoeverre zij gespecialiseerd zijn in het domein waarin men werkt. Wat we niet gedaan hebben voor Walk Again, voor de Eurostars subsidie, maar wat we vanaf nu beginnen te doen, is om de hele applicatie nog eens te geven aan een schrijver. Een professionele schrijver die de zinnen omvormt, en die het behapbaar maakt voor een leek, bij wijze van spreken. Hoe makkelijker je het maakt voor de reviewers, hoe makkelijker het leest, hoe meer kans je maakt om te slagen. 
Heb jij nog tips of andere dingen die je mee wil geven aan de zaal? RVO gebruiken. Jullie kennen het instrument heel goed, jullie zijn een vers paar ogen of meerderen dan één paar en daar hebben wij, zeker in de fase tussen de twee indieningen wij veel aan gehad. Maar ook al in de beginfase, als je een concept hebt en een consortium idee, toets het even hier gewoon. Het is ontzettend belangrijk om te checken, voordat je die tijd er in gaat stoppen, - of het geld als je een adviseur gebruikt om het te doen - of je goed op de rails staat en dat je ook begeleid wordt tijdens de rit.
Heren, ik wil jullie alle drie hartelijk danken. Als jullie dan even plaats willen nemen. Een applausje is wel op zijn plaats inderdaad.